براي ارواح بشري چه چيزي بالاتر از اين است كه در هر رنج و محنتي غمخوار يكديگر و در هر شادي، شريك خنده هاي هم و در خلوت خاطره هاي يكديگر تنها تصاوير ماندگار و ابدي وجود هم باشند
هدف از بداهه [ =كلام ناانديشيده ] پردازي، كاوش در شخصيت، روابط و مناسبت ها و موقعيتها است، اما در وراي همه اينها هدف بداهه پردازي، كاوش در خود بازيگر، قلمرو شناخت ناخودآگاه، خاطره ها و عواطف او مي باشد.
لبخند، بيش از چند لحظه دوام ندارد، اما خاطره ي آن جاوداني است
تنها عشق مي تواند آدمي را از خانه و كاشانه اش آواره كند و تنها خاطره ي مرد ماهيگيري رعنا مي تواند آبي درياي كوچكي را از دريا جدا كند، تا آنجا كه روي زمين سنگلاخي خشك سر بخورد و درد و رنج زمين را ناديده بگيرد.
كتابخانه تنها يادبود مطمئن و ماندگار نوع بشر است
موسيقي نيروي حيات بخشي است كه به گونه اي اسرار آميز، خاطره هاي فراموش شده دورترين روزهاي زندگي را در قلبها بيدار مي كند.
ما بايد خيلي خودپسند باشيم اگر تصور كنيم كه برجسته ترين موجودات دنيا هستيم. در اين دنيا نزديك به صد ميليارد كهكشان وجود دارد كه هر يك از آنها چندين ميليون خورشيد دارند كه شبيه به ما يا بهتر هستند و هر روز تعدادي از آنها با هم برخورد مي كنند و در هيچ جاي دنيا كسي برايشان غصه نمي خورد و مجلس ترحيم و يادبود برپا نمي كند.
هيچ چيز را زشت مخوان! مگر هراس روح را در برابر يادبودهاي گذشته‌اش
طبيعت ما كالبد رواني يادبودها و دانستني‌هايي است كه بر پايه‌ي شرايط اجتماعي و اقتصادي و مذهبي بنا شده است.
يادبودها در سراسر دنيا پراكنده اند. اگر بخواهيم آنها را پيدا كنيم و از مخفيگاه هايشان بيرون بكشيم، بايد سفر كنيم.
به راستي تسلي بزرگي است كه كسي بتواند در زمان هاي درد و تنهايي و فراق، دست كم يك خاطره ي كامل درخشنده را به ياد آورد
هنگامي كه ديگر خاطره اي از قهرمانان و شهيدان نماند، و هنگامي كه حيات و جان هاي كردان و زنان يكسره از سرزمين رانده شوند، آنگاه آزادي يا انديشه ي آزادي از آنجا رانده خواهد شد، و پيمان شكنان اقتدار مطلق خواهند يافت
چه لوحه ي يادبود و چه سنگ نبشته اي بر مزار توست، اي ميليونر؟ ما ندانيم كه چه سان زيستي، اما اين دانيم كه عمر خود را در دادوستد و در ميان گروه دلالان بسر آوردي، نه رادمردي و قهرماني از آن تست، نه نبردي و نه افتخاري.
كليد كاميابي در زندگاني، آن است كه مديريت يادبودها و سابقه‌هاي ذهني گذشته‌ي خود را بياموزيم.
اگر بنا بود كه دلايل خود را همراه داشته باشم، آيا نمي بايست اكنون توشه داني از يادبودها مي بودم
امروز بر پايه‌ي خاطره‌ي [=يادبود] ديروز، داوري نكن
بدون آنكه بگذاريد يادبودهاي دردناك گذشته بر شما چيره گردند، به آرامي در ذهن، مرورشان كنيد و از آن تجربه‌ها، درس بياموزيد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر